14 januari 2024
Leestijd: ca. 5 minuten
Auteurs: Megan Vermeulen & Koenraad Aalders
Erwin van Beek heeft als instructeur bij defensie als Dienst Speciale Interventies en de Korps Commando Troepen getraind, maar nadat hij enkele jaren als contractor gewerkt heeft in verschillende landen, wordt hij door Reebok gevraagd een crossfitbox te openen in Amsterdam. Na twaalf jaar is deze sportschool verkocht, zodat Erwin van Beek zich op ‘extreem eigenaarschap’ kan gaan richten. Wat leren commando’s over zelfbeheersing?
Wat is extreem eigenaarschap? Een Amerikaans begrip dat erg bekend is onder Navy SEALS. Extreem eigenaarschap gaat over het nemen van je verantwoordelijkheid – om tot succes te komen. We vragen Erwin naar zijn visie op extreem eigenaarschap en hoe hij dit implementeert in zijn eigen leven.
Wat is extreem eigenaarschap?
‘Extreme ownership’ is het antwoord op de volgende vragen: Wie ben ik? Wat kan ik? Wat kan ik niet? Wat wil ik? Wat zijn mijn doelstellingen? En dat resulteert in de vraag: Wie wil ik zijn en waarom? Als je dat definieert, heb je een doel in je leven. Daarop neem je extreem eigenaarschap. Je doet geen compromissen aan wie je bent en waarom je dingen doet. Dat zijn kernwaarden en principes. Heel veel mensen snappen dan ook niet mijn denkwijze van ‘no compromise’. Teveel mensen doen compromissen op zichzelf en hun doelstellingen. Daarmee verliezen ze zichzelf.’
Hoe implementeer jij extreem eigenaarschap in jouw leven?
‘Het is belangrijk dat je continu terug kan relateren aan wie ik wil zijn, waarom, en wat ik wil. En niet onbelangrijk: wie ik op dit moment ben. Dat ontwikkel je met voeding, training, sociale contacten, in arbeids rustverhouding en mentale weerbaarheid. En daar doe je geen compromissen aan. Voorbeeld: Ik moet vier keer trainen deze week, en dat is een no compromise voor mij. Ik moet vier sessies halen.’
“Teveel mensen doen compromissen op zichzelf en hun doelstellingen. Daarmee verliezen ze zichzelf.”
Je gaf in een eerder interview aan dat jij in jouw judo tijd, naast plezier, ook faalangst ervaarde. Wat versta jij onder faalangst, en hoe ben jij hiermee omgegaan?
‘Faalangst wordt door mensen als negatief gezien terwijl ik dit juist als iets positiefs zie. Angst is stress en komt ergens vandaan. Als je dat weet en je kan het verklaren, dan kun je er wat mee doen. Als je bijvoorbeeld angst verlamt, heb je er alleen negatieve effecten van. Maar als je het kan gebruiken als brandstof, kan je tien keer meer bereiken dan mensen die die angst helemaal niet in de basis voelen.
Je bent gediagnosticeerd met artrose en meerdere hernia’s. Wat was je mindset in deze tegenslagen?
‘Ik werd weer teruggetrokken in die faalangst. Ik heb zes maanden plat gelegen en kon helemaal niks meer. Op de momenten dat ik mijn dochter driehonderd meter verderop naar school bracht, dan moest ik halverwege op de grond liggen omdat ik niet verder kon lopen. Er kwamen dan mensen naar mij toe met de vragen als “Moet ik de dokter bellen?” Nee, ik heb heel veel pijn maar ik sta straks weer op.
Ik ben een doener en zal dat altijd blijven. Ondanks dat ik pijn voel, doe ik dingen. Denk niet dat ik geen twijfels over mezelf heb, want ik heb die net zo hard als iedereen. Alleen ik laat mij hierdoor niet tegenhouden om toch de dingen te doen, ondanks dat ik soms het gevoel heb dat ik het niet kan.’
“Alleen ik laat mij hierdoor niet tegenhouden om toch de dingen te doen, ondanks dat ik soms het gevoel heb ik dat ik het niet kan.”
Hoe zou Nederland er uit zien als mensen in het bedrijfsleven, de overheid en in het maatschappelijk middenveld extreem eigenaarschap als vast uitgangspunt zouden nemen?
‘Als je echt voor 100% je shit op orde probeert te krijgen, dan heb je dus sterk persoonlijk leiderschap, en creëer je met de mensen om je heen een sterke groep. Daar kies je sterke leiders uit en dan ontstaat er een sterke gemeenschap. Zoals Jocko Willink, een oud-Navy Seal, zegt: “Discipline equals freedom“. Ik zeg zelf altijd: begin met beginnen. Alles wat we als weerstand voelen, lijkt dubbelop omdat we het niet meer gewend zijn. Dus je moet het gaan opzoeken in trainingssituaties. Want het is wetenschappelijk bewezen dat de juiste mate van trauma high performance triggert. Dit vormt uiteindelijk de trigger om goed te presteren.’
Een belangrijk onderdeel van extreem eigenaarschap is persoonlijke verantwoordelijkheid naar jezelf. Zou verantwoordelijkheid naar de ander niet een belangrijkere positie moeten innemen in jouw mensbeeld?
‘Wat doe je op het moment dat er zuurstofmaskers naar beneden vallen: is de verantwoordelijkheid naar je kinderen belangrijker dan naar jezelf? Als de druk in de cabine wegvalt, geldt dat ook voor je coördinatie, dus je valt zelf flauw. Wie zorgt er dan voor je kinderen? Het kan niet anders dan dat je eerst verantwoordelijk moet zijn naar jezelf. Anders kun je nooit verantwoordelijkheid nemen voor de ander.’
Hoe verhoudt dit zich tot de politiek?
‘Kijk hoe politici zich tot kiezers verhouden. Niemand heeft vertrouwen in politici omdat ze zichzelf niet onder controle hebben. Ze zijn corrupt en overduidelijk incompetent. Waar begint dan verantwoordelijkheid? Je moet goed zijn in wat je doet, zodat men dienstbaar is voor de ander. ‘Verantwoordelijkheid nemen voor anderen kan pas, wanneer je voor jezelf verantwoordelijkheid neemt.’
De boodschap van extreem eigenaarschap spreekt vaak mensen met een gevoel van machteloosheid aan. Zadelt het niet op met een misplaatst gevoel van verantwoordelijkheid voor dingen die onmogelijk binnen iemands macht liggen?
‘Dat zou een vorm van weerstand zijn. Als je continu blijft schrijven, is het helemaal niet erg om een onmogelijk doel te formuleren. Om vervolgens in het proces te kijken hoe je daar aan komt. Uiteindelijk merk je dat het doel zelf niet zo belangrijk is, maar het proces daarnaartoe. Zo heb ik naar aanleiding van mijn knieblessure gezegd dat ik ooit weer een halve marathon wil lopen. Als er nu iets is wat ik vroeger goed kon en nu niet meer, is het wel hardlopen.
Misschien is het wel een onmogelijk doel. Ik ben immers ook al 51 jaar. Er wordt tegen mij gezegd: “Erwin, artrose wordt nooit beter hè?”. Nou, bij mij wel. Dus ik ga aan de slag en naar mijn doel toewerken. Dan ga je van het proces genieten, en zal je genieten van die tegenslagen die komen. ‘Die tegenslagen worden dan juist brandstof.’
Je hebt al carrière gemaakt binnen defensie en politie, momenteel ook met je huidige ondernemingen. Wanneer kijk je trots terug op je carrière?
‘De vrijheid hebben om te doen wat je wil doen, is succes voor mij. Je hebt nooit de complete vrijheid, want je moet iets doen wat je niet leuk vindt. Maar uiteindelijk is het streven dat jij je eigen tijd, projecten en werk kan kiezen. Dat vind ik vrijheid. Ik heb al heel snel vrijheid gevoeld, omdat ik altijd heb kunnen doen wat ik wilde, zoals judoën op hoog niveau. Als je de dingen doet met passie en competentie, dan komt de beloning terug.’
“De vrijheid hebben om te doen wat je wil, is succes voor mij.”
Welk advies zou je onze lezers willen meegeven?
‘Het beste advies is altijd persoonsgebonden, maar ik denk dat alles ontstaat vanuit structuur en discipline. Stel de wekker gaat, dan heb je discipline om je bed uit te komen. En ga met je lijf aan de slag. Ook al wil je het niet, ook al heb je geen atletische ambities, je moet met je lichaam in de weer. Als je jouw lichaam en geest niet in sync krijgt, kan je nooit op de top van je presteren functioneren.
Voor mij is het ultieme doel, om aan het einde van mijn leven terug te kijken op het leven en te constateren dat ik alles heb gedaan wat ik had willen doen. Ik heb iets achtergelaten en zingeving gevonden. Dan kan je mij rustig laten gaan. Maar ik denk dat er tegenwoordig veel mensen zijn die spijt hebben. ‘Spijt voor alle dingen die ze uiteindelijk niet gedaan hebben.’
