Een schaap in wolfskleren

De verkiezingen hebben goed ingehakt op de maatschappelijke moraal van liberalen. Op die ene dag was ik bij een nabeschouwing van de JOVD en om 21:00 kwamen de uitslagen. ‘VVD, 23 zetels.’ Doodse stilte. ‘PvdA-GL, 26 zetels.’ Een stille juich. Ik, zei de gek: haast Bijbelse getallen. ‘PVV, 35 zetels’, sloot NOS-presentator Malou Petter af. Haast Bijbelse taferelen, het einde van het einde. We hebben 442 jaar dit landje ‘waanzinnig gaaf’ proberen op te bouwen en hoewel ons dat bescheiden is gelukt, word ik nu wel heel actief uit het droomland getrokken.

Mensen met kennis – Maarten van Rossem, Jozias van Aartsen en Mark Rutte – wisten ons in bescheidenheid te behoeden: zo’n vaart zal het niet lopen. En dat klopt. Artikel 1, 4, 6, 7 en 23 gaan van Grondwet naar grofvuil bij een kabinet met Wilders, maar niet met het parlement in achtneming. Daar is namelijk veel tijd en veel meerderheid voor nodig. Dat anticonstitutionele bewijst veel eerder het ongelijk van de kiezer. Het is fijn dat het niet kan, maar het is vreselijk dat het geopperd wordt. De kiezer maakte van Wilders een schaap in wolfkleren: ziet er eng uit, maar kan weinig. En dat bewees hij eerder al.

De boodschap moge dus helder zijn: doe het niet, regeren met Wilders. Een Leidse godin deed mij nog twijfelen, maar de VVD staat op het punt dingen te doen waar ze spijt van krijgt. Logisch ook als je je idealen zó goedkoop kwijt zou raken, geef het onredelijke geen redelijke middenweg. De VVD schrijft haar eigen doodsvonnis en hoewel ik heus wel zie dat de VVD veel steken liet vallen, moet de cost of governing niet te gek worden. Voor politieke suïcide moet je bij Wopke Hoekstra zijn.

Die avond van de verkiezingen stond ik tegenover een vrouw – bij mijn heugen niet-lid – en zij verwoordde vrij zorgvuldig hoe stompzinnig domrechts is: ‘Eindelijk Nederland op één!’ Ze schaamde zich er niet eens voor. Schat, dat staat het al even, als we niet elders in de top vijf van de lijstjes staan: ontwikkeldste, rijkste, gelukkigste, gezondste. De categorische idiotie echoot in de individuele leegte van de PVV’er. Fantasie is een makkelijke bron voor argumenten, is het niet?

Maar het sentiment zien we Kamerbreed: van gematigd rechts tot radicaal rechts, praktisch waar de Kamer nu uit bestaat. Bij de VVD – gematigd rechts –zie ik het namelijk ook. In het Themanetwerk Migratie en Integratie, waar diep-racistische onzin gespuid wordt , hoor ik dezelfde dingen die die poezen van Wilders  kunnen uitkramen: wezenloos gemiauw over het verleden. Stikstofwet, 2000. Vluchtelingenverdrag, 2002. Bezuinigingen, 2011. En verantwoordelijkheid is er bij de PVV niet bij, maar misschien is dat gewoon mijn trauma uit 2012.

Zo’n niet-democratische partij – wat voor mij al voldoende reden is om deze man uit het parlement te weren – is een spiegelpaleis voor Geert. En een man die het niet zo nauw neemt met de wet, brengt ook andere criminelen en schoolverlaters mee bewees de formatie: van partijkartel opeens naar kartelpartij. Ik dacht dat de VVD de partij van law and order was, maar blijkbaar zetten ze graag de deur open voor de Al Capone van de Kamer. Gelukkig is het maar een nepparlement, of is Wilders ook daar milder? Ik vind het overigens zelf wel fijn dat een sollicitant in ieder geval zijn eigen functie serieus neemt en niet bij voorbaat ridiculiseert – een woord dat maar letters scheelt met radicaliseert – maar goed, dat ben ik…

Twee dagen na de verkiezingen zat meneer Bresser aan tafel bij Op1, met een mening die niet van zijn vereniging komt. Tsja, zoals Wilders geen premier voor álle Nederlanders zal zijn. Samenwerken met PVV is niet democratisch, niet verbindend en niet pragmatisch. Mauk his words: ‘VVD moet openstaan voor een coalitie met PVV. Mark his words: ‘Doe het niet!’