Laat angst niet het leven regeren

Men kan tegenwoordig geen krant meer openslaan of een nieuwsbulletin bekijken zonder daarin geïnformeerd te worden over toenemende dreigingen, daadwerkelijk terrorisme of de nasleep van deze gebeurtenissen. Het nieuws beïnvloedt onze perceptie van de wereld, de samenleving en onze medemens.

Dat is natuurlijk niets nieuws, maar het is juist in deze tijd een ontwikkeling die grote gevolgen zou kunnen hebben voor ons dagelijks leven. Hoe je het ook wendt of keert, wij allemaal worden beïnvloed en in samenhang met ons referentiekader creëren wij angst en haat voor het ‘onbekende.’ Wij veroordelen allemaal de haat die groeperingen tegen ons dragen, maar staan nooit stil bij de ‘haat’ die wij misschien uitstralen jegens zogenaamde andersdenkenden. Angst regeert de waan van de dag en zoals een van de oudste spreekwoorden in onze Nederlandse taal zegt: angst is een slechte raadgever.

Zeker wanneer deze angst gedrag gaat beïnvloeden. Gedrag dat polariserend en stereotyperend werkt: “wíj zijn slachtoffers, zíj zijn daders.” Deze wij/zij-mentaliteit is precies hetgeen waardoor we niet alleen ooit vervreemd zijn geraakt van problematiek en culturen buiten Europa, maar ook vervreemden van onze eigen samenleving. Tolerantie ebt weg, respect voor anderen daalt.

Ik pleit natuurlijk niet dat we alles voor lief moeten nemen wat er gebeurt. Zeer zeker niet zelfs. Acties van terrorisme dienen aangepakt en bestraft te worden op de hardst mogelijke wijze! Ook moeten we toenemende stroom van vluchtelingen niet zomaar voor lief nemen en iedereen met open armen ontvangen. Waar ik echter voor wil pleiten is dat we niet iedereen over een kam gaan scheren en bij voorbaat uitsluiten. Dat een moskee niet staat voor een schuilplaats van IS, dat een hoofddoek geen handtas voor wapens is, dat de islam geen geloof is dat terrorisme goed praat. Geloof en religie zijn vatbaar voor interpretatie. Geweld wordt niet voorgeschreven, geweld wordt geïnterpreteerd. Het is uiteindelijk de groep en haar leiders waarbinnen extremisme ontstaat en gekweekt wordt.

De tijden zijn zwaar. Mensen zijn terecht bang voor hetgeen dat misschien komen kan. Waakzaamheid is zeker noodzakelijk, maar gebruik deze waakzaamheid niet tegen mensen, maar vóór mensen. Onze maatschappij staat bekend om haar open houding waarin ontplooiing van het individu een groot goed is. Laten we niet vervallen in heksenjachtpraktijken, maar elkaar bijstaan daar waar het kan en noodzakelijk is. Hoewel we allemaal onze perceptie onbewust vormen, is het soms misschien tijd voor wat bewustwording van dit fenomeen. Te vaak blijven wij hangen in hetgeen dat gebeurt, in plaats van te kijken hoe we er het beste van kunnen maken. Denk in oplossingen, niet in problemen.