Kritiek? Prima, maar met mate!

1 april 2016

Leestijd: ca. 2 minuten

Auteur(s): Onbekend

Lieve lezers,

De wereld staat in brand. Aanslagen in Parijs, Ankara en Brussel die nog op het netvlies staan, Trump als de Amerikaanse Messias, vluchtelingen die Europa overspoelen, Ome Geert hoog in de peilingen, de spierballenwedstrijd met Poetin, de oprichting van Jong VNL, IS in het Midden-Oosten, een failliete V&D, het Oekraïnereferendum, de wederopstanding van Justin Bieber, een Suitsupply die bedreigd wordt vanwege blote tieten en dan ten slotte nog een overheid die windmolengeil is en de kust ermee volplempt. Even een aantal zaken die de gemiddelde Nederlander depressief zou krijgen.

Zou je denken! Maar niets is minder waar. Als ik het World Happiness Report 2015 mag geloven zijn wij op zes landen na, het meest gelukkig. En een van die gelukkige Nederlanders was Wim Hendriks. Helaas onlangs op 107-jarige leeftijd overleden. Zijn geheim om zo oud te worden was dat je in het leven maat moet houden.  Gewoon genieten, maar met mate. Iets wat langzaamaan onwennig wordt in ons kapitalistische kleine kikkerlandje met inmiddels 17 miljoen individuen.

Eigenlijk jammer, want die beste Wim heeft het antwoord gegeven op alles. Religie? Prima, maar met mate. Regels en wetten? Prima, maar met mate. PVV? Prima, maar met mate. Kroketten op een congres? Prima, maar… nevermind.

Zoals u merkt zijn sommige dingen misschien wel ietwat lastig om zo te behandelen, ik noem een vluchtelingencrisis… prima, maar met mate en mits er een goede verdeling is en er goede afspraken zijn met Turkije en als desbetreffende vluchteling wel een goede reden heeft natuurlijk et cetera. Enfin, u snapt het wel.

Een andere kanttekening die bij deze universele oplossing gemaakt moet worden, is dat de mate soms ook een maat van weinig tot niets kan zijn. Klein voorbeeldje: het koningshuis. Want als we het dan toch over maat houden hebben, dan spannen zij wel de kroon (woordgrap). Vakantiehuisjes, tripjes, en zeker letterlijk valt er geen spoor van maat houden te bekennen.

Goed, nu ik nog even tegen het koningshuis aangetrapt heb voel ik me ook weer gelukkig. En dat maakt het cirkeltje weer rond. Ah! Nog een: kritiek? Prima, maar met mate.

Author

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *